در این شعر مولانا صحبت از نرمی دل و تواضع در پیشگاه خداوند می کند، می گوید انسان با سخت دلی همچون سنگ به جایی نمی رسد، اول باید در پیشگاه خداوند خاضع و خاشع شوی تا اینکه معارف الهی از قلبت به سوی زبانت به سیلان آید
از بهاران کی شود سرسبز سنگ
خاک شو تا گل نمایی رنگ رنگ
سالها تو سنگ بودی دل‌خراش
آزمون را یک زمانی خاک باش
خاک شو تا گل نمایی رنگ رنگ
سالها تو سنگ بودی دل‌خراش
آزمون را یک زمانی خاک باش