شاهنامه فردوسی یکی از بزرگترین اپیک‌های ادبیاتی دنیاست که در آن داستان‌هایی از تاریخ و اساطیر ایرانیان به شکل شعری روایت شده است. در این اپیک، مفهوم دادگری و عدالت به عنوان یکی از ارزش‌های اصلی فرهنگی مردم ایران به تصویر کشیده شده است.
در شاهنامه، دادگری به عنوان یکی از مسائل مهم و اساسی در جامعه مطرح شده است و بسیاری از داستان‌ها و رویدادهای آن با تأکید بر اهمیت دادگری و عدالت روایت شده‌اند. به عنوان مثال، در داستان سیاوش، پدر سیاوش، کیکاووس، به اشتباه سیاوش را به قتل رسانده و پس از این کار، سیاوش را به صورت ظالمانه و بدون دادگاه کشته است. در داستان‌های دیگری همچون داستان فریدون، سعدی و زال و رستم و سهراب، مفهوم دادگری و عدالت به خوبی بیان شده است.
به طور کلی، در شاهنامه، دادگری به عنوان یکی از ارزش‌های اساسی فرهنگی مردم ایران تأکید شده و اهمیت آن در حل مسائل و درستی روابط بین افراد و جامعه بیان شده است.