درختان توت دخرآبادسفره طعام خود را برروی رهگذران پهن کرده و آنان را بسوی توت شیرین و رسیده دعوت میکنند.
قدیمی های دخرآباد همواره در کنار مسیر جویبارها درختان توت می کاشتند تا درفصل توت رهگذران کام خود را شیرین و شاکر خداوند باشند آنانی که در این امر خیر فعال بودنددرختان توت را بمثابه خیراتی است که معمولا شب های جمعه در مزاربین مردم پخش میشود تا بدین وسیله اموات شادان گردند .
توت های دخرآباد معمولا در این ایام قابل استفاده شده و تا ۴۰روز درختان دارای توت هستند.
خوشبختانه این امر نیک همچنان مستدام داشته و بعضا در کوی و برزن درختان میوه ای دیده میشود که جهت استفاده رهگذران کاشته میشود درست مانند درختان میوه از گردون تا توت که در کنار آبچی کولکون مقابل خانه حاج حسین ایزدی و علی امرالله کاشته شده است .
البته بعد از آن نیز میتوان توت را در دامنه کوههای شمالی دخرآباد جایی که لادُیو سیا میگویند یافت .