مردم دخرآباد همواره با مذهب عجین بوده اند ؛ در آن ایام عمده مرشدان مذهبی مردم دخرآباد را یک خانواده روحانی سید ساکن علون آباد به عهده دار بودندحتی در ایام تحصیل و پررونق بودن وضعیت مدرسه دخراباد بچه ها موظف بودند که نماز ظهروعصر را
در مسجد دخرآباد اقامه نمایند برای اینکه بچه ها احساس مسئولیت داشته باشند امام جماعت بصورت نوبه ای از میان خود آنان انتخاب میشد.
نگارنده: متاسفانه علیرغم مذهبی محسوب شدن آبادی ؛ باطن مذهب ضعیف است بطوری که بسیاری براحتی لب به غیبت گشوده و غیبت میکنند حتی این خصلت بد در نسل جدید نیز دیده میشود فی الواقع کمتر کسی اهل تذکر است از خصال بددیگر حسادت است که بعضا تا آنجا پیش میرود که فرد حسود قادر میگردد با یک نگاه فردی را هلاک کند (چشم زخم ) این بنده خدا نمیداند که بمحض مرگ بسوی جهنم کشانده میشود یکی از اهالی در رابطه با چشم زخم اینگونه توجیه میکرد که آنان بیمارند دست خودشان نیست .
امید است که نسل جدید درمقابلاین خصال ایستادگی کندتا مذهبی واقعی آنگونه که مورد رضایت خداوند است در دل و جان مردم زنده شود.
جهت مشاهد فیلم مصاحبه اینجا را کلیک نمایید.