بسوی آرامش

حسن حاج شکرالله – دخرآباد 

 اگر اواخر هفته گذرتان به خروجی های شرقی و غربی تهران بیافتد شاهد آن خواهید بود که انبوهی از اتومبیل های تهرانی ها درحال خروج از تهران هستند ؛ عوارضی اتوبان پردیس تهران یکی از پرترددترین خروجی  تهرانی هاست ؛ در این امر یک نکته نهفته ” فراراز شلوغی و دنیای صنعتی ” آری آدمیان همواره بدنبال مکانی آرام و بکر هستند جایی که با ساختار طبیعی اشسازگار باشد جایی که در آن خاک و گیاه و درخت و رودخانه باشد.

توصیف قرآن کریم از بهشت  “جویبارها از زیر درختان و کاخهای آن روان است و در آن چشمه‌ها، قصرها و خیمه‌هایی وجود دارد و در آن درختان گوناگونی “خود گویای نیازوعلاقه  فطری بشر به طبیعت را عیان مینماید ؛ خروج فرارگونه آخر هفته شهر نشینان تهرانی از یک زندگی پرسرو صدا و هوای آلوده بسمت مکانی آرام تر علتی ندارد جزء اجابت خواسته های درونی .

دخرآبادی های مقیم مرکز نیز از این قاعده مستثنی نبوده و همواره در پی آرامش و مکانی فارغ از هیاهوی شهری اند ؛ دخرآباد روستای اجدادی شان فرصت و مکانی است که به این خواسته درونی شان پاسخ میدهد روستایی که دورتا دورآنرا صحرا در بر گرفته با اسمانی تمیز و پاک – تابستان ها این روستا مملو از جمعیتی شهر نشین خواهد شد که عمدتا از تهران شلوغ متواری شده اند.

دخرآباد محلی که یاد آوری خاطرات گذشته آنان است کوچه هایی با خانه های خشتی ارامش دهنده است چرا که نشان میدهد گذشتگان با حداقل امکانات زندگی خویش را مهیا میکرده اند این روستا در گذشته ای نه چندان دور چنان پر آب بوده که علاوه بر باغات تمامی صحراهای اطراف سرسبز و خرم بوده است .گفته میشود در باره این روستای صحرایی نقل است که بجهت خوش اب و هوا بودن مکان استراحت خوانین محلی بوده است .در این روستا درختان گردو و بادام از اصلی ترین روش های گیاهی است در عین حال کوچه باغ های آن پر از درختان توت است درختان توتی که در کنار جویبارها با نیت خیرات کاشته شده است .کدخدایی بنام امر الله حق بسیاری بر این مردم دارد چرا که قبل از دیگر روستاها مدرسه را به این روستا آورد و آنان را بسمت و سوی دانش سوق داد از جمله دیگر اقدامات آن خدا بیامرز ورود قالی بافی به روستا است که نقش بسزایی در پیشرفت و رونق اقتصادی روستا داشت . 

مدرسه کمک بزرگی به مردم این روستا گردید چرا که تحصیلات آنان منجر به یافتن شغل در خور شان در تهران بخصوص میدان تره باروقت گردید به عبارتی آنان با سرمایه ای بنام تحصیلات توانستندخود را در موقعیت مناسبی قراردهند موقعیتی که سکوی پرش آنان گردید.

متاسفانه چند سالی که خشکسالی بسراغ  این روستاآمده و همه را نگران کرده و تاسف عمیق تر اینکه اختلاف بر سرمصرف اب کشاورزی از سنتی به آبیاری قطره ای است ؛ کارشناسان تاکید دارندکه برای استفاده بهینه از آب میبایست بسمت و سوی آبیاری قطره گام برداشت .لکن کمتر کسی مایل بدین کار است .

به هرجهت چاره ای نیست و میبایست تغییر را پذیرفت چرا که عدم سازگاری با زمانه موجب خسران و زیان بسیاری میگردد؛ حسن پسر حاج امرالله تنها کسی است که بازمانه کنار آمده و بسمت و سوی آبیاری قطره ای گام بر 

داشته است حسن آقای ایزدی نیز بر سر این مردم حق بسیاری دارد چرا که نزدیک به یک دهه معلم این مردم بوده و در مدرسه روستا آنان را تعلیم میداده است .

شکران نعمت تنها به زبان نیست و در عمل میبایست شکر و سپاس را بجای آورد بعنوان مثال صحرایی بزرگ در اختیار دخرآبادی هاست که آنرا رها کرده و برای آن تدبیر ندارند خیلی بخود زحمت دهند صحرا را به اجاره گله دارمیدهند درحالی که میتوان از این بستر استفاده های بسیاری برد تصور فرمایید دو چوپان دائم را باستخدام گیرند و به دخرآبادی های  مقیم شهرهای تهران اعلام کنند که میتوانند به دلخواه تعدادی بره و بز خریداری و در اختیار چوپان قرار دهند مسلماهر آنچه تعداد دام هاافزایش یابد هزینه آنها تقلیل و حمایت دولتی افزایش خواهد یافت .اگر خوشبینانه به موضوع بنگریم تا آنجا پیش خواهد رفت که کشتارگاه و سالمبورا در کنار گله داری خواهیم داشت به عبارتی دخرآباد استعداد قابل توجهی دارد مشروط به آنکه مورد استفاده قرار گیرد.

درخت لادوی سیاه 

لادوی سیاه از سرحدات دخرآباد است که نیاز مبرم به توجه دارد مکانی دنج و آرام چند سال قبل که از آن بازدید داشتم آبی گوارا و اطاقکی در کنار چشمه بهترین شرایط رابرای کسب انرژی و آرامش فراهم میکرد همین لادو سیاه که به آن توجه نداریم اگر در  اختیاراروپایی ها قرار گیردهتلی خواهند ساخت و مکانی گردشگری را شکل خواهند داد .

Rate this post

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.