پیکر مرحوم مهدوی دامغانی در جوار حرم امام رضا(ع) دفن می‌شود

ضایعه عظیم از دست دادن بزرگ مردعلم و دانش را به تشیع و جامع علمی جهان تسلیت عرض مینماییم در عظمت این مرد همین بس که یکی از شاگردان این بزرگ مرد چنین میگوید : دکتر مهدوی دامغانی رحلت فرمود از سال ۵۵ تا ۶۵ شمسی استاد بی نظیر من بود استاد فارسی ، عربی و زبان فرانسه استاد هاروارد دوره های پست دکترا اهل دین و دانش اهل ملح و مزاح و نوادر سخن گوینده نویسنده و مصحح با صدایی رسا و اشرافی هزاران قصیده و غزل فرسی و عربی از بر داشت قران ، نهج البلاغه ، صحیفه سجادیه و کتاب دعا و زیارت نامه گویا و متحرک بود وای خدایا او که بود و چه بود چرا از دست رفت ؟؟!! کاش صد بار دیگر متولد می شد گفت به مسؤول دفترم گفتم بر بالای اطاق کار و تدریسم بنویس هرکس قران نمی داند وارد نشود ان چنان که افلاطون بر سردر اکادمی نوشت هرکس هندسه نمی داند وارد نشود !دکتر مهدوی دامغانی مرید نواز نبود استاد پرور بود برای معانی یک واژه دهها شاهد مثال می آورد دیوان های متحرک بود هر غزل و قصیده ای که می خواندیم او از بر بود از سعدی حافظ مولوی نظامی فردوسی حافظه او مانند باران بر یر ما می باربد خطب طوال نهج البلاغه را از بود معارف عالیه خود را با ذکر کتب منبع شماره صفحه و شمارش سطر می دانست از شدت حافظه او بابد به کتب خانه های سی ملیون جلدی کتب پناه می بردیم خدایا این یک مخلوق که افریدی پس از پیامبر و اوصیا بر میلیارد ها بندگانت بر تری داشت هر وقت او را به خاطر می اورم به خودم می گویم خدایا بنده ای خوشبخت تر از من هست چه سعادتى ! رکفلر و اناسیس نیستم شاگرد مهدویم هان دیگر چه می خواهی ؟؟من شاگرد کوچک هزاران نکته از میلیاردها نکات او آموختم هر گاه او را به خاطر می اورم گویی به قله هیمالیا صعود می کنم صعود بی پایا ….احمد تمیم داری دانشگاه علامه

دانش نامه ویکی پدیا در باره این بزرگ مرد چنین نوشته ؛ احمد مهدوی دامغانی (۱۳ شهریور ۱۳۰۵ – ۲۷ خرداد ۱۴۰۱) نویسنده و پژوهشگر ایرانی، متخصص در ادبیات عرب، استاد پیشین دانشگاه تهران و دانشگاه هاروارد بود.

زندگی

احمد مهدوی دامغانی در ۱۳ شهریور ۱۳۰۵ مشهد در خاندانی اهل دانش و متدین و با اصالت دامغانی دیده به جهان گشود. علوم متداول قدیم و جدید را در آن شهر فراگرفت و سپس در تهران اقامت گزید. در سال ۱۳۲۷ از دانشکدهٔ معقول و منقول (بعداً الهیات) دانشگاه تهران و در سال ۱۳۳۳ در رشتهٔ ادبیات فارسی از دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه تهران لیسانس گرفت. در سال ۱۳۴۲ از دانشگاه تهران درجهٔ دکتری در زبان و ادبیات فارسی گرفت و موضوع رسالهٔ دکتری او تصحیح کتاب «کشف‌الحقایق» عزیزالدین نسفی به راهنمایی محمدتقی مدرس رضوی بود.

پس از گذراندن دورهٔ دکتری زبان و ادبیات فارسی به عنوان استاد دانشگاه تهران به تدریس در دانشکده‌های ادبیات و الهیات دانشگاه تهران پرداخت. از سال ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۴ در دانشگاه مادرید به تدریس ادبیات عرب و فارسی و فقه اسلامی اشتغال داشت. مهدوی دامغانی چندین سال سردفتر اسناد رسمی در تهران و از سال ۱۳۵۴ رئیس کانون سردفتران اسناد رسمی بود.^[۲]^[۳] احمد مهدوی دامغانی از سال ۱۳۶۶ مقیم آمریکا و در دانشگاه هاروارد و دانشگاه پنسیلوانیا مشغول به تدریس در مقطع دکترا و پست دکترا بوده‌است. رشته‌های تدریس او در آمریکا شامل معارف اسلامی، ادبیات عرب، ادبیات فارسی و برخی علوم اسلامی بوده‌است. وی فرزند آیت الله شیخ محمدکاظم مهدوی دامغانی ست. از هم دوره‌های مهدوی در حوزه علمیّه مشهد، می‌توان به: شیخ کاظم مدیرشانه چی، شیخ محمّد واعظزاده، عبدالجواد فَلاطوری، سید جعفر سیّدان، سیّد علی حسینی سیستانی، اشاره کرد.

زادهٔ	۱۳ شهریور ۱۳۰۵ مشهد، ایران
درگذشت	۲۷ خرداد ۱۴۰۱ (۹۵ سال) فیلادلفیا، پنسیلوانیا، ایالات متحده آمریکا
ملیت	ایرانی
شهروندی	ایران
تحصیلات	اجتهاد، دکتری ادبیات فارسی و عربی
محل تحصیل	حوزه علمیه خراسان دانشگاه تهران
پیشه	استاد دانشگاه
شناخته‌شده برای	نویسنده، پژوهشگر، استاد دانشگاه، رئیس کانون سردفتران و دفتریاران