و هرگز به مال یتیم نزدیک نشوید مگر آنکه راه خیر و طریق بهتری (به نفع یتیم) منظور دارید، تا آنکه به حد بلوغ و رشد خود برسد، و همه به عهد خود باید وفا کنید که البته (در قیامت) از عهد و پیمان سؤال خواهد شد.اسراء آیه ۳۴
کلمه‌ى «اشد» از «شد»، به گره محکم گفته مى‌شود و در اینجا منظور مرحله‌ى رشد یتیم و استحکام جسمى و روحى در حفظ اموالش مى‌باشد.
قرآن درباره‌ى حفظ حقوق یتیم و مراعات حال او و رسیدگى و تکفّل امور یتیمان سفارش فراوان کرده است. ولى چون احتمال لغزش مالى و سوء استفاده کردن از اموال یتیمان بسیار است، لذا هشدار بیشترى لازم است، به گونه‌اى که از نزدیک شدن به آن نیز نهى شده و تصرّف ظالمانه در اموال یتیمان، خوردن آتش شمرده شده است.
وقتى این آیه نازل شد، مسلمانان از حضور بر سر سفره‌ى ایتام کناره گرفتند و آنان رامنزوى ساختند. آیه‌ى دیگرى نازل شد که مراد از نزدیک نشدن، سوءاستفاده است، والّا افراد مصلح نباید به بهانه‌ى تقوا، یتیمان را رها کنند. «وَ إِنْ تُخالِطُوهُمْ فَإِخْوانُکُمْ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ» «
در حدیث مى‌خوانیم: مراد از عهد و پیمانى که مورد سؤال است، محبّت و دوستى و اطاعت از علىّ علیه السلام است. «۳»