بگو: من اگر نافرمانی خدای خود کنم از عذاب آن روز بزرگ سخت می‌ترسم
نکته ها
خوف و ترس دو گونه است:
الف: ناپسند، مثل: ترس از جهاد.
جلد ۲ – صفحه ۴۲۴
ب: پسندیده، مانند: خوف از عذاب الهى.
پیام ها
۱- ترس اولیاى خدا، از قهر الهى است، نه از طاغوت‌ها و مردم. أَخافُ … رَبِّی
۲- توجّه به ربوبیّت خداوند، مقتضى پرهیز از معصیت اوست. «إِنْ عَصَیْتُ رَبِّی»
۳- از عوامل بازدارنده از انحراف و خطا، ترس از کیفر است. «أَخافُ إِنْ عَصَیْتُ رَبِّی عَذابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ»
۴- اظهار ترس رسول خدا از قیامت، نقش سازنده‌اى براى دیگران دارد. قُلْ إِنِّی أَخافُ … عَذابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ
۵- در برابر تطمیع و وعده‌هاى دیگران، از اهرم حساب قیامت استفاده کنید. (با توجّه به شأن نزول آیه‌ى قبل که پیشنهاد کردند ما تو را بى‌نیاز مى‌کنیم، تو از تبلیغ دست بردار، پیامبر مى‌فرماید: من از قیامت مى‌ترسم.) إِنِّی أَخافُ … عَذابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ