بار پروردگارا، دلهای ما را به باطل میل مده پس از آنکه به حق هدایت فرمودی و به ما از لطف خود رحمتی عطا فرما، که تویی بسیار بخشنده (بی‌منّت).آل عمران آیه ۸
«۸» رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنا وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَهً إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ
(راسخان در علم مى‌گویند:) پروردگارا! پس از آن که ما را هدایت کردى، دلهاى مارا به باطل مایل مگردان و از سوى خود مارا رحمتى ببخش. به راستى که تو خود بسیار بخشنده‌اى.
پیام ها
۱- به علم و دانش خود مغرور نشویم و از خداوند هدایت بخواهیم. «رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا …»
۲- نشانه‌ى علم واقعى و رسوخ در علم، توجّه به خدا و استمداد از اوست. «وَ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ … رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا»
۳- محور هدایت و گمراهى، قلب و افکار انسانى است. «لا تُزِغْ قُلُوبَنا»
۴- در خط قرار گرفتن خیلى مهم نیست، از خط خارج نشدن بسیار اهمیّت دارد.
«بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنا …»
۵- هدیه و هبه‌ى حقیقى، مخصوص اوست. «إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ»