مسلمانان! در مراقبت از رفتارتان سنگ‌تمام بگذارید. نکند از دنیا بروید و مسلمان واقعی نباشید!
آل عمران – ۱۰۲
شأن نزول:
مقاتل حیان چنین روایت کند که میان دو طائفه اوس و خزرج در زمان جاهلیت اغلب جنگ و نزاع می‌بود. وقتى که مسلمان شدند به نعمت اسلام به صلح و صفا گرائیدند تا این که میان دو نفر آنان تفاخر و مفاخره پیش آمد. آن دو نفر ثعلبه بن غنم از اوس و سعد بن زراره از خزرج بود.
ثعلبه گفت: خزیمه بن ثابت که ذوالشهادتین بود از ماست و حنظله غسیل الملائکه از ما است و سعد بن معاذ که به خاطر او عرش رحمن به لرزه درآمد نیز از ماست همچنین عاصم بن ثابت سردار لشکر اسلام از ما است.
اسعد بن زراره در جواب گفت: چهار تن از بزرگان صحابه که حافظین قرآن بوده و اسامى آن‌ها بدین شرح است: ابى بن کعب، معاذ بن جبل، زید بن ثابت و ابوزید از ماست و نیز سعد بن عباده که خطیب و رئیس انصار است از ماست. آن‌گاه سخن به درازا کشید و درشت گفتارى پدید آمد، نزدیک بود کار به نزاع و خصومت کشانیده شود. خبر به رسول خدا دادند. پیامبر سوار بر استرى شد و نزد آنان آمد و این آیات درباره آن‌ها نازل گردید