دخرآباد ایام مرحوم دایی رمضون به روایت دختر او : همه خوش بودیم و دخرآباد مملو از جمعیت همه در کار کشاورزی و دامپروری مشغول بودند عمده مردم دو گروه دام داشتند دام هایی که برای تکثیر و اصطلاحا بچه زا بودند و گروه دیگر برای ذبح و غذا در خصوص کشاورزی وضع مان چنان بود که کامیونداران به دخرآباد آمده و محصولات را خریداری میکردندبرای کشاورزی و آشامیدن و پخت و پز و غیر از دو آب یکی قنات و یکی قلیون استفاده میکردیم وضعیت آب چنان بود که کسی از کم آبی برای آبیاری محصول و باغات خود شکایتی نداشت – در کل اینکه روستا همه چیز داشت و نیازی نبود کسی برای کار کردن و امر معاش به شهرهای بزرگ برود