https://www.aparat.com/v/TXbS7
آنان که عهد خدا و سوگند خدا را به بهایی اندک بفروشند اینان را در آخرت بهرهای نیست و خدا با آنها (از خشم) سخن نگوید و در قیامت (به نظر رحمت) بدانها ننگرد و (از پلیدی گناه) پاکیزهشان نگرداند، و آنان را عذابی دردناک خواهد بود
«شیخ طوسى» گوید: ابن جریج گوید: آیه درباره اشعث بن قیس نازل شده که زمینى را بدست آورده بود صاحب اصلى زمین به دعوى برخاست و شکایت نزد رسول خدا صلى الله علیه و آله برد اشعث سوگند یاد کرد که زمین مال خودش است سپس این آیه نازل گردید و اشعث از سوگند خود برگشت و اعتراف به حق نمود و زمین را به صاحب اصلى آن رد کرد.
عکرمه گوید: درباره جماعتى از یهود مانند حىّ بن اخطب و کعب بن اشرف و ابورافع و کنانه بن ابىالحقیق نازل گردید که بنا به قول حسن بصرى اینان با دست خود چیزهائى مى نوشتند و مى گفتند از جانب خدا است.
این آیه، کسانى را که پیمان شکنى مىکنند، به پنج نوع قهر الهى تهدید مىکند: بىبهرگى و خسارت در آخرت، محرومیّت از توجه خداوند، محرومیّت از نظر لطف الهى، محرومیّت از پاکى از گناه و گرفتارى به عذاب دردناک.
در روایات شیعه و سنّى آمده است که رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمودند: «لا ایمان لمن لا امان له و لا دین لمن لا عهد له» کسىکه مراعات امانت نکند، ایمان کاملى ندارد و آن کسى که به عهد خویش وفادار نباشد، دین کامل ندارد. «۱»
در روایات آمده است: مراد از «بِعَهْدِ اللَّهِ»، حقایق مربوط به پیامبر اسلام در تورات است که به دست عالمان یهود، تحریف گشته است.
مقایسه کنیم وضع کسانى را که از جانب خداوند به آنها سلام داده مىشود؛ «سَلامٌ قَوْلًا مِنْ رَبٍّ رَحِیمٍ» با کسانى که خدا هیچ سخنى با آنان نگوید؛ «لا یُکَلِّمُهُمُ اللَّهُ» واگر نالهاى سر دهند با جملهى «اخْسَؤُا فِیها وَ لا تُکَلِّمُونِ» خفه مىشوند.
پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمودند: هر کس با سوگند، مال و ثروت برادرش را به ناحق بخورد، مورد غضب الهى است. سپس این آیه را تلاوت کردند.
حضرت على علیه السلام فرمودند: مراد از نگاه خداوند در قیامت؛ «لا یَنْظُرُ إِلَیْهِمْ» نگاه رحمت است، (نه نگاه با چشم).