من با ایمان خالص روی به سوی خدایی آوردم که آفریننده آسمانها و زمین است و من هرگز از مشرکان نیستم.
نکته ها
عبور از افول و ناپایدارى و رسیدن به ثبات، جلوه‌اى از دید ملکوتى است که خداوند به حضرت ابراهیم داده است.
«حَنیف» از «حنف»، به معناى خالص وبى‌انحراف، وگرایش به راه حقّ ومستقیم است.
«فَطَرَ» که به معناى آفریدن است، در اصل، مفهوم شکافتن را دارد. شاید اشاره به علم روز داشته باشد که مى‌گوید: جهان در آغاز، توده‌ى واحدى بود، سپس از هم شکافته و کرات
جلد ۲ – صفحه ۴۹۸
آسمانى یکى پس از دیگرى پدید آمده است. «۱»
پیام ها
۱- همین که راه حقّ براى ما روشن شد، با قاطعیّت اعلام کنیم و از تنهایى نهراسیم. «إِنِّی وَجَّهْتُ»
۲- کسى‌که از پرستش بت‌هاى مادّى، محدود و فانى بگذرد، به معبودى معنوى، بى‌نهایت و ابدى مى‌رسد. «لِلَّذِی فَطَرَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ»
۳- در جلوه‌ها غرق نشوید که دیر یا زود، رنگ مى‌بازند، به خدا توجّه کنید که جلوه آفرین است. «فَطَرَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ»
۴- انسان مى‌تواند به جایى برسد که عقائد باطل نسل‌ها و عصرها را درهم بشکند. «وَ ما أَنَا مِنَ الْمُشْرِکِینَ»
۵- توحید ناب، همراه با برائت از شرک است. «وَ ما أَنَا مِنَ الْمُشْرِکِی